Guadelupe
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
22 Oktober 2008 | Costa Rica, San Pedro
Hola!
Zoals beloofd een bericht over het werk wat ik gedaan heb op het kinderdagverblijf Guadelupe. De twee weken zitten er alweer op. Een beetje jammer toch wel, want ik begon er net een beetje in te komen en de kinderen steeds meer te begrijpen. Maar ik heb ook wel erg veel zin in het schildpaddenproject!
Het kinderdagverblijf is gelegen in de wijk, hoe kan het ook anders, Guadelupe. Vanaf de talenschool was het een klein half uur lopen, ik kon ook met de bus en dan als nog tien minuten lopen. Ik heb twee keer de bus genomen (een keer heen en een keer terug) omdat het erg regende. De rest van de keren heb ik gewandeld. Het was niet een bijster interessant stuk om wandelen en mijn longen zijn inmiddels vergast door alle uitlaatgassen, maar toch prefereerde ik het boven de bus. En dat vier keer op een dag! 's Ochtend heen, tussen de middag terug voor de lunch enzo op de talenschool, weer terug en weer terug voor de bus naar huis. Maar goed, genoeg over mijn lichaamsbeweging, wat heb ik zoal met de kotertjes gedaan?
Nou, 's ochtends heb ik met ze gespeeld. Met van alles en nog wat: blokken, lego, auto's, handpoppen, kleuren, knutselen, kleien, noem maar op. Het kinderdagverblijf is in de meeste dingen goed voorzien viel me op. Om ongeveer 10.30 uur gaan de kinderen altijd eten, dus daar heb ik bij geassisteerd. In het begin was dat wel lastig, omdat sommige niet bepaald meewerken. De een eet heel langzaam, de ander praat veel te veel en weer een ander zit te klieren. Ja, en dan sta je wel een beetje met je mond vol tanden als je nog niet zo goed Spaans spreekt. Het werd in de loop van de dagen wel makkelijker, want ik leerde steeds meer 'commando's' als kauwen, door eten, etc. Toch bleef het lastig, want ze namen me niet altijd serieus en moest ik echt boos worden wilden ze begrijpen dat het menes was.
Na eten gaan de altijd kinderen tandenpoetsen en slapen. Ik legde meestal alles klaar voor het slapen en ging als ze eenmaal rustig lagen lunchen. Om 14.30 uur kwam ik altijd terug voor het middaggedeelte. De kinderen krijgen na het slapen melk met iets erbij en daarna is het weer speeltijd. De naña (dat kinderjuffrouw betekend, ik werd ook zo genoemd trouwens) heeft meestal voor de middag niet een bepaald programma dus heb ik me kunnen uitleven. Ik heb twee keer voor leuke kleurplaten gezorgd, een keer hebben we ballonnen versierd i.v.m. mijn verjaardag en vandaag hebben we als afsluiting het spelletje 'koekhappen' (geblindoekt natuurlijk) gedaan, maar dan met zakjes snoep. Het was even inkomen, maar uiteindelijk hebben we erg gelachen. Zeker toen niña Arleen er ook aan moest geloven en ik natuurlijk ook! De kinderen gaven aan het erg leuk gevonden te hebben en bedankten me uitgebreid voor de snoepjes. Echt heel lief.
Vandaag kwam de schoolfotograaf langs, vandaar dat de kinderen zo 'netjes' op de foto staan en gisteren kwamen er studenten van de Universidad Costa Rica langs die voor verpleegkundige studeren. Zij gingen alle kinderen onderzoeken en ik mocht met een kind mee. Ze deed het echt heel leuk en ik heb er nog van geleerd ook.
In verband met de privacy ga ik geen namen noemen van de kinderen, maar ik weet ze op twee na wel (het heeft even geduurd, want ik ben geen held in namen onthouden).
Ik hoop dat jullie nu een beetje meer weten over wat ik gedaan heb de afgelopen twee weken vrijwilligerswerk en een volgend bericht kunnen jullie zaterdag verwachten. Dit i.v.m. mijn vertrek naar Mata Palo komende zondag.
Hasta luego!
Marleen
Zoals beloofd een bericht over het werk wat ik gedaan heb op het kinderdagverblijf Guadelupe. De twee weken zitten er alweer op. Een beetje jammer toch wel, want ik begon er net een beetje in te komen en de kinderen steeds meer te begrijpen. Maar ik heb ook wel erg veel zin in het schildpaddenproject!
Het kinderdagverblijf is gelegen in de wijk, hoe kan het ook anders, Guadelupe. Vanaf de talenschool was het een klein half uur lopen, ik kon ook met de bus en dan als nog tien minuten lopen. Ik heb twee keer de bus genomen (een keer heen en een keer terug) omdat het erg regende. De rest van de keren heb ik gewandeld. Het was niet een bijster interessant stuk om wandelen en mijn longen zijn inmiddels vergast door alle uitlaatgassen, maar toch prefereerde ik het boven de bus. En dat vier keer op een dag! 's Ochtend heen, tussen de middag terug voor de lunch enzo op de talenschool, weer terug en weer terug voor de bus naar huis. Maar goed, genoeg over mijn lichaamsbeweging, wat heb ik zoal met de kotertjes gedaan?
Nou, 's ochtends heb ik met ze gespeeld. Met van alles en nog wat: blokken, lego, auto's, handpoppen, kleuren, knutselen, kleien, noem maar op. Het kinderdagverblijf is in de meeste dingen goed voorzien viel me op. Om ongeveer 10.30 uur gaan de kinderen altijd eten, dus daar heb ik bij geassisteerd. In het begin was dat wel lastig, omdat sommige niet bepaald meewerken. De een eet heel langzaam, de ander praat veel te veel en weer een ander zit te klieren. Ja, en dan sta je wel een beetje met je mond vol tanden als je nog niet zo goed Spaans spreekt. Het werd in de loop van de dagen wel makkelijker, want ik leerde steeds meer 'commando's' als kauwen, door eten, etc. Toch bleef het lastig, want ze namen me niet altijd serieus en moest ik echt boos worden wilden ze begrijpen dat het menes was.
Na eten gaan de altijd kinderen tandenpoetsen en slapen. Ik legde meestal alles klaar voor het slapen en ging als ze eenmaal rustig lagen lunchen. Om 14.30 uur kwam ik altijd terug voor het middaggedeelte. De kinderen krijgen na het slapen melk met iets erbij en daarna is het weer speeltijd. De naña (dat kinderjuffrouw betekend, ik werd ook zo genoemd trouwens) heeft meestal voor de middag niet een bepaald programma dus heb ik me kunnen uitleven. Ik heb twee keer voor leuke kleurplaten gezorgd, een keer hebben we ballonnen versierd i.v.m. mijn verjaardag en vandaag hebben we als afsluiting het spelletje 'koekhappen' (geblindoekt natuurlijk) gedaan, maar dan met zakjes snoep. Het was even inkomen, maar uiteindelijk hebben we erg gelachen. Zeker toen niña Arleen er ook aan moest geloven en ik natuurlijk ook! De kinderen gaven aan het erg leuk gevonden te hebben en bedankten me uitgebreid voor de snoepjes. Echt heel lief.
Vandaag kwam de schoolfotograaf langs, vandaar dat de kinderen zo 'netjes' op de foto staan en gisteren kwamen er studenten van de Universidad Costa Rica langs die voor verpleegkundige studeren. Zij gingen alle kinderen onderzoeken en ik mocht met een kind mee. Ze deed het echt heel leuk en ik heb er nog van geleerd ook.
In verband met de privacy ga ik geen namen noemen van de kinderen, maar ik weet ze op twee na wel (het heeft even geduurd, want ik ben geen held in namen onthouden).
Ik hoop dat jullie nu een beetje meer weten over wat ik gedaan heb de afgelopen twee weken vrijwilligerswerk en een volgend bericht kunnen jullie zaterdag verwachten. Dit i.v.m. mijn vertrek naar Mata Palo komende zondag.
Hasta luego!
Marleen
-
23 Oktober 2008 - 09:34
Melanie:
Hoi Leen,
wat een schattige kinderen zeg! In ieder geval op de foto, er zitten ook vast een aantal donderstenen tussen. Het vierde jongetje van links op de onderste rij lacht echt heel lief :-)
Met het kopietje is het goedgekomen, bij deze Jan-Anne en Helma bedankt voor het bezorgen. Hebben we inmiddels bijna alle papieren om het echt vast te leggen bij het gemeentehuis!
Veel liefs,
Mel -
23 Oktober 2008 - 13:32
Corine:
hoi Marleen.
Zo te lezen wijkt de struktuur van een schooldag niet veel af van een schooldag in Nederland, alleen de tijden zijn wat anders. Maar begrijp ik het goed, slapen de kinderen onder de middag? Ze zijn die leeftijd toch wel ontgroeid?
S en E zijn naar Anubis geweest, vonden het heel leuk en kregen nog een euro terug!
Liefs, Corine -
23 Oktober 2008 - 17:29
Anita:
Hoi!
Je hebt een leuke foto nu bij je profiel!
Zit je werk bij de kindjes er nu alweer op? De tijd vliegt! Inderdaad bijzonder dat ze op die leeftijd nog slapen. Komen ze van ver - hebben ze misschien lange reistijd voor ze op school zijn en daardoor een siesta nodig?
Voor hen ook leuk om op deze manier kennis te maken met spelletjes uit andere landen.
Nog even iets anders: ik vind het geweldig dat oma Rosien (dankzij het feit dat jij zover weg zit en mail haar enige communicatiemiddel is) nu regelmatig achter de PC kruipt! Echt heel knap!
Nou Marleen, veel plezier bij de schildpadden en tot schrijfs!
Veel liefs, Anita -
23 Oktober 2008 - 19:28
Rineke:
Leuk om te horen wat je allemaal op school hebt kunnen doen. Het zijn zo te zien nog 'kleintjes' en volgens mij is er schoolkleding. Jammer dat je al weer afscheid hebt moeten nemen en op naar je volgende project. Groetjes,
Rineke ps wat een gezellige foto hebt je bij je profiel geplaatst -
23 Oktober 2008 - 21:32
Scotty:
Hoi Marleen,
Wat is iedereen verbaasd dat die kinderen slapen tussen de middag! In warme landen is dat toch heel gebruikelijk? Niet alleen voor kinderen trouwens. Jammer dat je er alweer weg moet terwijl je er net een beetje in kwam. Lijkt me voor de kinderen ook verwarrend als er iedere twee weken andere juffen komen. Maar voor jou wordt het bij de schildpadden vast ook heel leuk!
Groetjes en fijne tijd in Mata Palo,
Scotty -
23 Oktober 2008 - 22:18
Oma.:
Hallo Marleen,Leuk die foto van die kinderen.Meteen een goede herinnering voor jou.Er is een mailtje onderweg.Liefs Oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
